Alle heftigheid van het nieuws rondom de Voice en het seksueel grensoverschrijdend gedrag maakte ook veel in mij los. Het raakte mij rondom mijn seksueel trauma dat ik als 19-jarige ervaren heb. Ik  heb mijn innerlijk werk opnieuw gedaan en gebroed op een blog hierover en mijn zienswijze deel ik hier graag met jou.

De discussies die zijn opgelaaid in de maatschappij juich ik enorm toe. Zelf bezie ik seksueel grensoverschrijdend gedrag en geweld als iets dat van alle tijden is. We vinden het in alle lagen van de maatschappij waar sprake is van machtsmisbruik, ego, geld en een (onbewust) gevoel van afhankelijkheid. Het vindt plaats in de sport, op school, in de muziek, in de politiek, in kerken en in organisaties. In elke sector speelt dit probleem.

Gedoog cultuur
Vaak is er sprake van een bepaalde gedoog cultuur waarin mannen zich een dominante houding ten opzichte van vrouwen permitteren alsof zij op de ‘apenrots’ zitten. Zij staan er niet bij stil hoe de vrouw in kwestie zich voelt wanneer zij te horen krijgt dat zij een ‘lekker kontje’ heeft. Zij hebben geen idee wat de gevolgen zijn van seksueel getinte opmerkingen en appjes, dickpics of ander grensoverschrijdend gedrag tegen vrouwen. Vrouwen zijn in de ogen van die mannen een object om hun primaire behoeftes in te vullen.

Deze mannen, daders of overtreders, staan niet bepaald in hun leiderschap. In het geval van primaire seksuele behoeftes, gaat leiderschap over het invullen van die behoeftes op een respectvolle én liefdevolle manier, zonder de grenzen van de ander te overschrijden én met consent. Op basis van gelijkwaardige relaties. Daar ontbreekt het aan in het geval van grensoverschrijdend seksueel gedrag en geweld.

Ongelofelijk wat er de laatste jaren veel in het licht komt: van Bill Cosby, Epstein, Prins Andrew, Ajax en Marc Overmars, Lil Kleine tot aan de PvdA Gijs van Dijk. Bij de Voice gaat het over het grensoverschrijdend gedrag van o.a. Jeroen Rietbergen en Ali B. Het is nogal wat dat één van de meest populaire programma’s in Nederland zorgt voor een collectief proces van bewustwording.

Schaduw, inclusiviteit, verantwoording
Het is een schaduw in onze maatschappij, in ons als mens, die wij allen in een bepaalde vorm in ons dragen. Het is belangrijk te erkennen dat het licht en donker ook in onszelf is. Wij hebben donkere schaduwkanten die wij soms ontkennen waardoor ze vervormen en in ongezonde vorm naar buiten komen. Door ons dit te realiseren en ook naar onszelf te kijken in plaats van alleen te wijzen, komt er ruimte voor compassie en begrip.
Voor vrouwen is het belangrijk om de macht van de dader ook in onszelf te voelen. Voordat je denkt ‘Wat bedoelt ze daarmee?’ geef ik je een paar voorbeelden: als moeder heb je macht over je kinderen door te bepalen wat ze eten of doen (als je je groenten ophebt, krijg je een toetje…je mag maximaal een half uur gamen), als partner kun je macht uitoefen op emotioneel vlak (als jij dit doet, dan doe ik….. of je onthoudt je partner van seksuele intimiteit als jullie ruzie hebben), als leidinggevende kun je bepaalde beslissingen doordrukken zelfs als er geen draagvlak is of je informeert je collega’s simpelweg niet. Het kan heel klein of groot zijn, dat maakt niet uit.
Gebruik je je macht of ben je aanwezig vanuit liefde?
Doe aan introspectie en kijk wanneer jij zelf gedrag had dat geen schoonheidsprijs verdient. Dat maakt ons menselijk en compassievol. Erkennen van wat er is, maakt het mogelijk om er op een gezonde manier mee om te gaan. Door je innerlijk werk te doen, sta je krachtig en authentiek in het leven.

Naast onze innerlijke kracht, mogen we als vrouw ons bewust zijn van de kracht van onze seksualiteit om die volledig in eigendom te nemen. Zodat we deze levenskracht creatief ten gunste van ons leven inzetten én ook onze grenzen voelen en aangeven. Vanuit eigen ervaring kan ik zeggen dat belangrijk is om hier verantwoording voor te nemen.

Meer bewustwording op de werkvloer is al winst. Ik kan mij voorstellen dat er nu meer mannen zijn die nadenken voordat ze een grappig bedoelde, seksueel getinte opmerking maken richting hun vrouwelijke collega’s. Het is belangrijk dat de doofpot cultuur wordt vervangen door een open cultuur met respect voor elkaar waarin met elkaar gesproken wordt over omgangsnormen. Met enige ruimte voor flirten en aandacht. Mannen en vrouwen blijven natuurlijk de onderlinge polariteit voelen en die mag er ook zijn. Zolang we ons hiervan bewust zijn, afstemmen op elkaar en grenzen voelen én aangeven.

Maatschappelijk draagvlak
Gelukkig komen hier positieve ontwikkelingen uit voort en is er meer aandacht voor vrouwenrechten. Jaren geleden is dit proces ingezet door onder andere  de #Metoo beweging. Afgelopen zaterdag vroeg de Women’s March in Amsterdam voor vrouwenrechten aandacht voor geweld en grensoverschrijdend gedrag tegen vrouwen. In februari werd vanuit de politiek gereageerd met de benoeming van Mariette Hamer, zij wordt regeringscommissaris seksueel overschrijdend gedrag en seksueel geweld. Ik vind het geweldig dat zij zich gaat inzetten voor een cultuurverandering die maatschappij breed gedragen wordt.

Het is belangrijk dat wij als maatschappij, mannen en vrouwen, onze verantwoordelijkheid nemen en groeien naar een maatschappij waarin respect, vertrouwen en openheid de leidraad zijn. Of dat nu in de politiek, organisaties of relaties is. Laten we altijd in gesprek gaan. Vrouwen, laten wij onze stem horen, hoe moeilijk het soms kan zijn. Een maatschappij brede cultuurverandering is nodig.  Vrouwen mogen zich, net als mannen,  vrij, ontspannen en veilig voelen. Op hun werk, op school en waar dan ook. 

Klankbord
Zoek je een klankbord over dit onderwerp? Neem dan contact met mij op.